Galileo’nun hareket kavramı (tıpkı uzay kavramı gibi) bize öyle doğal görünür ki hiç kimse bir

eylemsizlik hareketi gözleyememiş olduğu hâlde -sırf böyle bir hareket tümüyle ve kesinlikle

olanaksız olduğu için- eylemsizlik yasasının deney ve gözlem yoluyla çıktığını sanırız.

 Yine, doğanın incelenişi sırasında matematiği kullanmaya öyle alışığız ki Galileo’nun “doğa

kitabı geometrik harflerle yazılmıştır” savındaki yürekliliğini anlamıyor; mekaniği, matematiğin bir

 dalı olarak inceleme, yani günlük deneyimin gerçek dünyasının yerine, tanrısallaşmış bir geometrik

aykırılığın bilincine varamıyoruz…

 Galileo fiziğinin ortaya çıkışından önce, duyularımıza sunulmuş dünyayı, kuşkusuz bir parça torumlayarak

 gerçek dünya diye kabul ediyorduk. Galileo ile ve Galileo’dan sonra; duyulara sunulan dünya, gerçek

dünya ve bilimin dünyası arasında bir kopukluk görüyoruz. Bu gerçek dünya; cisimleşmiş geometrinin,

gerçekleşmiş geometrinin dünyasıdır.

 “Bilimsel Düşüncelerin Tarihi Üzerine İncelemeler”- Alexandre Koyre

 Büyük doğa kitabını açıp yeni bir gözle onun yasalarını okuyan Galileo’yu, modem fiziği

yaratmakta olduğu yolda izlemek isteyenlere...