“Çok keskin bir parfüm kullanmıştı. Bu durumla ilgili ilk yorumum bana doğru göründü: Kıyafeti –resmî de olsa– dindarlığını, kokusu ise kadınlığını vurguluyordu. Yürümeye devam ederken düşünüyordum. Yadırgadığım kesindi ama tam olarak neyi yadırgadığımı biliyor muydum? İkisini ayrı ayrı olağan ama bir arada tuhaf mı bulmuştum? Tesettürlü hanımın, insan ve kadın olarak beğenilme içgüsüdünü doğal karşılamam gerekmiyor muydu? Yoksa yadırgayışımın derinlerinde yatan sebep hanımın kullandığı kokuyu abartılı ve dolayısıyla zevksiz bulmam mı idi? Belki tam olarak ayıklayıp seçemediğim başka dürtüler de söz konusuydu. Karmaşık duygu ve düşünceler içinde yürümeye devam ettim. Daha sonra, neden, nasıl oldu bilemiyorum, Lorena Mc Kennitt’ı otelinden alışımız aklıma düşüverdi. Değil açık havada, arabanın içinde bile ondan bir parfüm esintisi gelmediğini hatırlıyordum. Bu farka mim koyarak yürümeye devam ettim.”